مدح و شهادت حضرت عباس علیه السلام
از کار عشـــق این گـره بـستـه وا نشد باب الحـوائـج هـمـه حاجـت روا نـشد بـسـتـنـد راهـهای حـرم را به روی او می خواست تا حرم ببـرد آب را نشد دسـتان او جـــدا شده از پیـکـرش ولی یک لحظه مشک ازکف سقا رها نشد نـاگاه مـشـک آب اباالـفـضـل را زدنـد یـعــنی فـرات قـسـمـت آل عـبا نـشـد با مشک پاره پاره به سوی حرم نرفت راضی به دل شکـسـتگـی بچه ها نشد ضرب عمود تا دل ابروش را شکافت فـرق کـسی شـبـیـه سـر او دوتـا نشد با صـورت آفتاب حرم، بر زمین فـتاد آن بـازوی قـلـم شـده مشکل گشا نشد شکر خـدا که پـیکر او در شریعه ماند پـامـال نـعـل تـازه غـروب بـلا نـشـد دیگر نصیب اهل حرم خسته حالی است بزم شراب... جـــای علمدار خالی است |